این نقشه جهان است که فقط کشورهای بالای ۵ میلیون کیلومتر مربع روشن هستند، روسیه، کانادا، آمریکا، چین، برزیل، استرالیا.
چرا همه قدرت‌های مطرح جهان بزرگ هستند؟ چون همه کشورهای بزرگ قدرتمند شدند.توضیح میدهم چطور آینده ایران به اندازه‌ش وصل است.

نقشه‌ها اندازه‌های زمینی کشورها را نشان میدهد ، در صورتی که اندازه های واقعی قدرت محدود به مرز ها نیستند. مثلا دانمارک ، آن لکه کوچک دانمارک است اما زمین بزرگی به اسم گرینلند را هم گرفته است بطوری که دانمارک به تنهایی از نظر وسعت رتبه ۱۳۰ جهان را دارد ولی با حساب گرینلند رتبه‌اش ۱۲ام میشود.

نقشه زیر امپراطوری بریتانیا است ، تقریبا همه جهان را بلعیده تا قدرت شده . حتی همین الان هم کانادا و استرالیا را باید وابسته به جزیره کوچک انگلستان دید. حدودا همه قدرت‌های اروپایی چنین نقشه های “واقعی” دارند که تا الان هم ادامه دارد ، خیلی از کشورهای آفریقا وابسته بودند و هستند.

بسیاری کشورها را باید در نقشه کشورهای دیگر هم حساب کرد. قزاقستان و مغولستان با همه عظمت‌شان ذیل نفوذ روسیه و چین تعریف می‌شوند. این نقشه پایگاه های نظامی آمریکا بیرون از خاک آمریکاست ، تقریبا همه جا! (اگر بخواهیم دقیق تر بگوییم هر جا که با دلار معامله میشود حوزه نفوذ آمریکاست)

اما از همه اینها مهم‌تر “اتحادیه” هست. وقتی آمریکا به عنوان قدرت جدید متولد شد اروپا شوکه شد ، رقبای قدیمی اشغالگر دست به رفاقت زدند. این اندازه واقعی اتحادیه اروپاست و در جایگاه هشتمین کشور جهان قرار دارد. حتی بدون احتساب کشورهای بزرگ وابسته افریقایی. بله ” اندازه قدرت می آورد”

به همین دلیل است که روسیه کریمه را میگیرد، ارمنستان و آذربایجان می جنگند، ترکیه عراق و سوریه را اشغال میکند، رژیم صهیونیستی فلسطینی ها را می کشد و آمریکا کیلومتر ها به اشغال افغانستان و عراق می آید. چیزی که محمدرضا پهلوی نفهمید و بحرین را بخشید. چون منبع قدرت او خارج از ایران بود.

پس ژاپن چی؟ کشوری کوچک با اقتصادی بزرگ. درست است اندازه قدرت میاورد اما تنها راه قدرت اندازه نیست.البته نباید از استعمار توسط ژاپن هم غافل بود.ژاپن اگر وسعت بیشتری داشت قدرت چند برابری پیدا میکرد.اگر شاخص GDP را ملاکی برای رتبه بندی اقتصادی در نظر بگیریم. به طرز جالبی نزدیکی رتبه بعضی کشور ها به اندازه را می بینیم.مثلا اتحادیه اروپا (رتبه ۸ وسعت) رتبه دوم را دارد، اندونزی (۱۴ وسعت) اینجا شانزدهم است.ایران که هفدهیمن کشور بزرگ دنیاست با وجود تحریم ها ۲۵ است.ایران نمونه جالبی است ، بی سابقه ترین تحریم های خارجی از زمان ناپلئون و بی‌کفایتی داخلی را تحمل میکند. چرا دچار فروپاشی نمی‌شود؟ چون بزرگ است.

وسعت کشور به ما اجازه میدهد همه نیاز کشاورزی مان را تامین کنیم. بزرگی ایران به ما دسترسی به دو دریا را میدهد. مغولستان، چاد، نیجر، تاجیکستان، افغانستان نمونه هایی از کشورهای بی دریا هستند. هر چقدر هم بزرگ باشند “محکوم به وابستگی” اند. وسعت ایران تنوع فرهنگی میدهد. ما تمدنی هستیم که ارمنی تا ترک را پذیراییم و همدیگر را نمی‌کشیم. گستردگی به ما قدرت تولید علم و استعدادهای متنوع و بستر گفتگو میدهد.بزرگی محاصره را سخت میکند و دیگران را مجبور به عبور از ما میکند. تعداد همسایه را بیشتر میکند و فرصت تعامل را.تصویر زیر نقشه منطقه است. ایران و عربستان بزرگترین هستند. دقیقا دو قدرت منطقه که باقی کشورها را به اقمار خود تبدیل میکنند. این “جبر جغرافیایی” است. و شاید یک مشکل اردوغان هم همین کوچک‌تری ترکیه است.اما وسعت ایران الزاما برای ما آینده خوبی نمی سازد!

اطراف ایران را ببینید تقریبا تمام مرزهای همسایه “دست ساخته” اند. از ترکیه تا سعودی و مصر با تجزیه عثمانی توسط انگلستان و فرانسه خط کشی شده. از ارمنستان تا تاجیکستان و … حاصل تقسیم شوروی است. افغانستان نتیجه غنیمت انگلستان و نزاع روسیه است، پاکستان خروجی تقسیم هندوستان است. ایران تنها استثنا در منطقه ای تقسیم شده و طراحی شده است.و این مشکل آمریکاست: “ایران زیادی بزرگ مانده”. پس آینده ایران “اجبارا” دو چیز است:
۱- ظرفیت اندازه اش را آزاد میکند و یک قدرت بزرگ می شود.
۲- تجزیه می شود.
هیچ راه وسطی نیست ، شک نکید.

نوشته شده توسط : سلمان معمار   | کانال تلگرام : salmaneshoon@