با این جمله شروع کنم که تو ایران درباره رپ نوشتن خیلی ترسناک هست 🙂 از این جهت که اگر در گذشته اَنگ شیطان پرستی بهت میخورد الان خود این یک شبه رپر شده ها بهت حمله خواهند کرد!
خیلی وقت پیش نبود که مطلبی درباره توپاک نوشتم با عنوان “مرگ توپاک،مرگ رپ!” که بازخوردهای جالبی برام داشت و مهمترینش این بود که جامعه ما هنوز هم بسیار با فضای رپ و موسیقی رپ غریبه هست،این غربیگی صد البته در مورد خوانندگان هم بیداد میکنه و متاسفانه همین دلایل هست که رپ فارسی به این وضع افتاده و همچین مسیری در پیش گرفته!
دهه ۱۹۶۰ میلادی بود که سیاه پوست های محله‌های حاشیه‌ای و غالباً فقیرنشین برانکس (در نیویورک) که که به “گتو” معروف بودند،خسته از تبعیض و ظلم و ستم سفیدپوستان به خیابان ها آمدند و حرف هایی را به‌صورت ریتمیک و ترانه خواندند.این سبک موسیقی نوعی سلاح مبارزه جوانان سیاه با تبعیض‌های نژادی رایج در آن زمان بود و به همین دلیل بود که به خاطر بیان مشکلات زندگی در گِتوها (جایی برای زندگی مردمی که جزو اقلیت یک شهر به حساب می‌آیند) به موسیقی گتو نیز شهرت دارد.دی‌جی کول هرک را آغازگر این جریان میدانند.
در ابتدا همه چیز رپ بسیار ساده و پیش پا افتاده بود ولی هرچه زمان به جلوتر رفت تغییرات بیشتری در آن ایجاد شد که اوج این اتفاق را میتوان سال های ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۷ میلادی نامید،جایی که چهره های تاثیرگزار این موسیقی ظهور کردند،تاثیر گزاری رپ در جامعه به اوج خود رسید،گروه های گنگستری با این گروه ها همکاری های نزدیکی داشتند.این اتفاقات باعث شد موسیقی رپ بسیار بیشتر از گذشته مورد توجه قرار گیرد و ماهیت اعتراضی این موسیقی آن را به سمت رویارویی با “ایلومیناتی”(سیستم) هدایت میکرد،اینجا بود که به نظر من سیستم دست به کار شده و با حذف مهره های تاثیر گزار و همچنین بهاء دادن به افراد و مباحث حاشیه ای،در میان بلوایی که بین ساحل شرقی و ساحل غربی ایجاد کرد،مسیر رپ را بصورت کامل تغییر داد و آن را از محتوا و هدفی که دنبال میکرد خالی کرد!
موسیقی رپ به دو بخش اصلی تقسیم میشود که یک طرف آن موسیقی آندرگرند “Underground” و سمت مقابل آن جریان اصلی”mainstream” هست.
در این میان،جریان اصلی که بدنه امروزه رپ جهان و رپ ایران را تشکیل داده است،به خوانندگانی گفته میشود که از مسیر واقعی رپ راه کج کرده و فاصله گرفته اند و خودشان سعی در ترویج ناهنجاری و بی محتوایی در جامعه دارند.این افراد بیشتر از اینکه درد جامعه را داشته باشند بیشتر به جیب و محبوبیت خودشان فکر میکنند و بجای اصلاح جامعه به خودشان فکر میکنند،موضوعات مورد علاقه این افراد بیشتر خودبرتر بینی،تبلیغ زندگی تجملاتی خودشان،خوشگذرانی،میمهانی های شبانه،مواد مخدر و…است.این افراد بیشتر از اینکه دغدغه اصلاح داشته باشند بیشتر به فکر دیده شدن به هر نحو ممکن هستند.البته از این افراد هم کارهایی وجود دارد که به بیان مشکلات بپردازد ولی در مجموع اکثر آثاری که خلق میکنند موضوعاتی جدا از بحث هستند.این افراد مورد پسند عموم مردم بوده و هستند و متاسفانه این دید وجود دارد که این افراد “جریان اصلی” رپ هستند و تفکر رپ را نمایندگی میکنند،در حالی که کاملا عکس این موضوع صحیح هست.
در طرف مقابل زیرزمینی ها معتقد هستند رپ باید باعث اصلاح جامعه شود،باید با فساد و فقر مبارزه کند و تسلیم حرف زور نشود. در واقع اگر بخواهم ساده توضیح بدهم،تمام چیزهایی که جریان اصلی ها هستند،آندرگرندی ها نیستند!
بطور خلاصه میتوان گفت رپ جریان اصلی برای فروش و درآمد زایی هست،بدون هیچ هدف و آرمان اجتماعی،عامه پسند هست و اکثر جامعه رپ امروزی را شکل داده است و رپ زیر زمینی هدفی برای جامعه بهتر دارد.زیرزمینی ها معمولا تجاری نیستند و تحت قرارداد با شرکت خاصی نیستند که یک سری از محدودیت ها را تحمل کنند.بااین اوصاف به این معنی نیست که رپرهای جریان اصلی هنرمندان خوبی نیستند یا رپرهای زیرزمینی فکرهای فلسفی بسیار عمیقی دارند(!)
هدف جریان اصلی رپ برای پول و شهرت هست و هدف زیر زمینی رپ برای اصلاح،ولی در عمل شاید یک رپر جریان اصلی هم به مشکلات جامعه بپردازد،در واقع آثار این افراد بیشتر دیده میشود زیرا شهرت بیشتری دارند.
اینکه بخواهیم مشخص کنیم چه کسی جریان اصلی است و چه کسی آندرگرندی سخت است.به طور مثال شخصی مثل توپاک یک جریان اصلی آندرگرندی هست! یک میلیونر از مسیر رپ که آهنگ هایی بسیار قابل تاثیر و اثر گزار بروی جامعه دارد بطوری که توپاک را نماد رپ و قدرت رپ میدانند.ولی این تقسیم بندی برای افرادی مانند فیفتی سنت،لیل وین و امثالهم بسیار راحت و مشخص هست که جریان اصلی هستند.
اما در ایران این موضوع بسیار یکطرفه است،تعداد محدودی خواننده در ایران وجود دارند که آثارشان رنگ و بوی یک تفکری داشته باشند بطوری که شنونده این احساس را داشته باشد که خواننده با یک فکری پشت میکروفون رفته است نه اینکه هر وقت با یک موضوع شروع به خواندن کرده و بقولی آسمون ریسمون میکند.شاید نظر خودم این باشد فقط بهرام نورایی و علی سورنا این طرز فکر را در رپ فارسی دارند که با فکر و هدف آثاری را تولید کنند.آلبوم های مرتبط و فضای فکری و شعری این افراد بیانگر روشن این موضوع هست.جامعه به این افراد نیاز دارد حتی اگر از نظر فکری خلاف من فکر کنند.چیزی که به یک اثر ارزش میدهد محتوا آن است،تنظیم و آهنگسازی در مرتبه بعدی قرار میگیرند،ولی متاسفانه کاملا عکس این موضوع صدق میکند.با رشد قارچ گونه شبکه های اجتماعی شاهد رشد قارچ گونه این افراد بوده و هستیم.افرادی که برای یدک کشیدن اسم “رپر” هر مزخرفی را تبدیل به آهنگ میکنند با این امید که شاید کمی دیده شوند و این شهوت شهرت فروکش کند غافل از اینکه باعث بدنامی و انحراف مسیر رپ میشوند.
شاید یکی از دلایل اصلی این موضوع این باشد که غرب زدگی در این مسیر بسیار زیاد است.ببینید شاید توپاک (که شخصا بخاطر روحیه ضد استکباری و ضد ایلومیناتی بودنش خیلی دوست دارش باشم) از مواد مخدر بخواند،از مشروبات الکلی بخواند و از دخترها بخواند ولی این موضوع را در نظر بگیرید که شخص توپاک در هر صورت یک آمریکایی هست و نوع زندگی و سبک زندگی آن ها به این صورت هست و این داستان کاملا خلاف فرهنگ های ایرانی ما تعریف میشود.اما متاسفانه شاهد این هستیم که این غربزدگی باعث میشود همان موسیقی کپی و ترجمه شده و به خورد مخاطب ایرانی داده شود یا باید میل فرهنگی ما تغییر کند یا موسیقی رپ ایرانیزه شود.رپ وصله ناجور فرهنگ ایرانی هست اما رپ فارسی میتواند یک نگرش جدید از این موسیقی باشد که با دنبال کردن همان اهداف متناسب با فرهنگ ایرانی باشد وگرنه حقیقتا درباره دختر و مواد خوندن امثال جی جی و لیتو و سجیل واقعا هیچ ارزش هنری ندارد!
واقعا باید این موضوع را فاجعه دانست که افرادی را که خودشان را هنرمند مینامند و ادعای فرهنگ رپ و اصلاح جامعه را دارند با تبلیغ سایت های قمار و شرطبندی برای خودشان کسب درآمد کنند!به وضوح مشخص است با تزریق این پول های کثیف چه جریانی پشت این مافیا است و به چه سمتی آن را هدایت میکند.هنرمندی که برای کسب در آمد با تبلیغ سایت های قمار که در اکثر موارد منجر به کلاه برداری،دزدی و فیشینگ میشود، چطور میتواند برای جامعه نسخه بپیچد؟
برای نمونه آلبوم فرکانس از کمپانی خط توسط یک سایت شرط بندی اسپانسری شد.در این آلبوم چه کسانی حضوری داشتند؟رضا پیشرو،حصین،ام جی،مهراد هیدن،شایع،امیر خلوت،رض،لیتو،ویلسون و… این افراد میخواهند این ادعا را داشته باشند که با فساد و ظلم مبارزه میکنند و در راه اصلاح جامعه قدم بر میدارند؟ استدلال این افراد این است که چون رپ در ایران قانونی نیست و راه درآمدی وجود ندارد باید با سایت های شرط بندی همکاری کنیم تا به درآمدی برسیم!
اوج فاجعه آنجایی هست که به سرشاخه این سایت ها که میرسیم با فرشید امیرشقاقی (فرشید مونتیگو) و پدرش سعدالله امیرشقاقی برخورد خواهیم کرد که پشت مافیای این سایت های شرط بندی هستند،پویان مختاری را میبینیم،ساشا سبحانی را میبینیم که همگی آنها وارد عرصه خوانندگی و رپ شدند و آهنگ های مشترکی را به خوانندگان مطرح و قدیمی رپ فارسی منتشر کردند!
خلاصه کلام اینکه دو فردای دیگر این افراد نگویند که فضای رپ فارسی به این سمت و آن سمت رفت،فلان شخص آمد خواننده شد و از این دست از حرف ها،خود شماها به این افراد اعتبار بخشیدید.
تمام
پانوشت : این مطلب سایت مشرق که در مورد همین مافیای شرط بندی است را حتما بخوانید “مافیای شرطبندی، تجارت فحشاء و بمب اجتماعی اینستاگرام در ایران”
28 دیدگاه On رپ واقعی،آندرگرند یا جریان اصلی؟
نوشتتون خوب بود بنده با فرمایشات شما موافقم .
همونطور که گفتین تنها دو رپر وجود دارن که با فکر پشت میکروفون میرن بهرام رو من به شخصه قبول دارم که فکر مشخص و خاصی داره ولی معتقد هم هستم احتمالش هست که با همون سیستم کار بکنه.
علی سورنا رو توی آهنگ هاش میشه سرنخ هایی از مبارزه با سیستم فعلی هرچی که هست پیدا کرد و بنظرم آلبوم نگار بیشترین اشاره ها رو داره .
هیچکس شاید محبوب باشه و برای پول هم نخونه ولی آهنگهاش خیلی عامیانه است و فکر خاصی پشتشون نیست حداقل من اینطوری فکر میکنم
ممنون از شما.
دو رپر نظر شخصی و با توجه به علاقه من هست،امکان داره اینطور نباشه واقعا،در مورد بهرام و سورنا هم هدفم فقط با فکر و هدف کار کردنشون بود نه سمت و جهت کارها.
درود بر شما
من هیچ‌وقت از موسیقی رپ و رجزخوانی‌های تندتند آن چندان خوشم نمی‌آمد اما همیشه ته دلم به آن ارادت داشتم زیرا نمی‌شد نفهمی که این موسیقی حرفی از اعماق و آرمان‌های انسانی دارد. به‌خصوص برخی صفات بی‌آلایشی یا به قول عرفا خاک‌نشینی این جماعت مرا بیشتر مجذوب میکرد، تا اینکه مقاله شما را خواندم و داستان برایم آشکار گشت. ممنونم.
سلام و درود
لطف دارید.
داداش عالی کار میکنی با قدرت ادامه بده
یا علی🌷🌷
ممنونم
سلام داداش من توو اینترنت مطالب زیادی خوندم و مطلب شما رو هم خوندم ولی هنوز به جوابم نرسیدم آخه مثلا زد بازی و لیتو و امثالهم مشخصه که مین استریم اند ولی یکی مثل یاس یا عماد قویدل که همه کاراشون رو از درد جامعه خوندن و یه کار دامبولی هم ندارن چرا بهشون میگن مین استریم با اینکه حتی سایت شرط بندی هم ندارن و عملا در آمدی از هیپ هاپ ندارن (حتی بهرام هم یه آهنگ خونده که تووش میگه(( دافی جیگر)) و به این جور مسائل میپردازه)) و سورنا هم اکثر آهنگاش مربوط به غم های خودش و سختی هایی که به خودش گذشته ست و از درد جامعه کمتر میخونه ولی زیر زمینی ان؟؟
سلام
تو ایران معمولا مرزبندی دقیقی وجود نداره همینطور که تو دنیا هروز این مرزبندی داره کمرنگ تر میشه.بهرام و سورنا نظر شخصی خودم بود شاید واقعا اینطوری نباشه!یاس هم با ارفاق میشه تو این جمع راه داد.
آندرگرندی بودن به خوندن آهنگ و ردیف کردن قافیه محدود نمیشه،به فضای فکری خواننده،قطعه و آلبوم ربط داره.سورنا از خودش میخونه ولی فضاسازی کارهاش طوری هست که خودش آینه جامعه هست.و اینکه زیرزمینی بودن اصلا به این معنی نیست که آهنگای عامه پسند نداشته باشن
سلام رفیق.
امثال یاس و عماد قویدل و … رو جزو بدنه اصلی و مین استریم میدونن چون بازار کارشون این رو نشون میده، اشتباهه که جا افتاده که اگر رپکن از درد و مشکل و اعتراض بخونه آندرگرانده و اگر درباره مواد و پارتی و داف بخونه مین استریمه به کل اشتباهه.
تقسیم بندی جریان اصلی و ریرزمینی بودن هیچ ربطی به محتوای اثر نداره صرفا این تقسیم بندی بازار کار رپره که تو ایران به اون صورت معنایی نداره.
سلام. خیلی خوب نوشتید خسته نباشید میگم بهتون. خوشحال میشم نظرتون رو راجع به یاس،پیشرو،شایع و هیچکس بدونم🙏🏽
سلام
ممنون از شما
از نظر علاقه شخصی از شایع خوشم نمیاد.
سلام و عرض خسته نباشید.مطالب خیلی مفید و عالی بودند ولی یک بحث برام پیش اومد این بود که اگه بخواهیم بهرام و سورنا رو با یاس مقایسه کنیم چه از نظر طرز فکر و محتوا و چه از نظر فلو و ورس و ملودی و بیت و … در مقابل یاس هیچی نیستند. یاس فقط بیست سال با این همه دردسر هایی که داشت و بی پولی و ….. همیشه از درد جامعه برای اصلاح جامعه خوند و برای همدردی با مردم آهنگ بیرون میداد و فقط با همین یک کار خودش .خودش رو به معروفیت رسوند.خیلی ناحقی و نامردیه که نخوایم از این بزرگوار اسمی در این متن نبریم.یاس قلمش خیلی قوی تر از همه رپرهاست . اصلا هر چی آهنگ میخونه یا امید میده یا می خواد به جامعه مردمی یا جامعه رپ فارس کمک کنده که الان این رپرایی که تازه اومدن اکثریت فقط دارند رپ فارس رو خراب میکنن.حالا یه قضاوت بکنید ماکان بند و کلا این هایی که پاپ می خونند به یکسال معروف می شن ولی یاس با اینکه این همه مفهومی می خونه و به نفع مردم داره کار میکنه بعد از ۲۰ سال معروف میشه .این عدالته؟
خیلی ممنون مرسی از زحمتایی که کشیدید
سلام و عرض خسته نباشید.مطالب خیلی مفید و عالی بودند ولی یک بحث برام پیش اومد این بود که اگه بخواهیم بهرام و سورنا رو با یاس مقایسه کنیم چه از نظر طرز فکر و محتوا و چه از نظر فلو و ورس و ملودی و بیت و … در مقابل یاس هیچی نیستند. یاس فقط بیست سال با این همه دردسر هایی که داشت و بی پولی و ….. همیشه از درد جامعه برای اصلاح جامعه خوند و برای همدردی با مردم آهنگ بیرون میداد و فقط با همین یک کار خودش .خودش رو به معروفیت رسوند.خیلی ناحقی و نامردیه که نخوایم از این بزرگوار اسمی در این متن نبریم.یاس قلمش خیلی قوی تر از همه رپرهاست . اصلا هر چی آهنگ میخونه یا امید میده یا می خواد به جامعه مردمی یا جامعه رپ فارس کمک کنده که الان این رپرایی که تازه اومدن اکثریت فقط دارند رپ فارس رو خراب میکنن.حالا یه قضاوت بکنید ماکان بند و کلا این هایی که پاپ می خونند به یکسال معروف می شن ولی یاس با اینکه این همه مفهومی می خونه و به نفع مردم داره کار میکنه بعد از ۲۰ سال معروف میشه .این عدالته؟
خیلی ممنون مرسی از زحمتایی که کشیدید.
سلام
ممنون از شما
طنز؟
سلام، میشه نظرتو راجب صفیر بگی
خوب
یک سوال شما دلیلی دارید که توپاک اولا مرده یا نه ؟ ثانیه اگه مرده کی کشته ش ؟
نمیدونم چه دلیلی برای مرگ یک نفر باید بیارم 😐
اسم های زیادی مطرح هست و گروهای خلافکاری هم دست داشتند و پرونده هنوز باز هست
اسم هایی که خیلی مطرح هست Keefe D و Orlando Anderson هستند که از گنگ کریپس هستند
مطلبت عالی بود و کامل جناب فقط من روی حرفم با اون دوستمونه ک داره یاسو با سورنا مقایسه میکنه.اولا مقایسه کلا کار درستی نیست ولی دوست عزیز شما اگه طرفدار یاسی که باید دعا کنی زلزله ای سیلی چیزی بیاد بلکه ارتیستیستت بخونه ایشون آرام مونتیگو رو از رو کاور اهنگاش ورداشت میتونی با یه اندرگرند مقایسش کنی بعد ریشه یابی کنی
ماچ
باهم دوست باشید 🙂
به نظر من در کنار بهرام و علی سورنا میشه فرشاد رو هم قرار داد
رپری که میشه گفت اندازه بهرام و سورنا تفکر و فن رپ رو داره ولی هیچ وقت اونجوری که باید شناخته نشد
آشنایی ندارم با این اسم
سلام و مستع نباشید خدمت شما دوست عزیز ولی برام خیلی عجیب بود شما با این همه اطلاعات و صحبت کردن در مورد اصل و اساس و هدف موسیقی رپ و تفاوت و شباهت موسیقی رپ فارسی و خارج به اصیل ترین خواننده موسیقی رپ یعنی یاس هیچ اشلره ای که نکردید ذر کامنت ها کفتید یاس رو با ارفاق میشه بین دو خواننده مد نظر شما قرار داد؟ این خیلی عجیب و غیر منطقی بود یاس در کدوم دسته خواننده های رپ قرار میگیره؟ همه آهنگ های یاس همون حالت و لحن اعتراض به مشکلات و درد و رنج های جامعه رو دارند اعتراض به فقر و بی‌پولی اعتراض به خشونت و طلاق اعتراض به وضعیت نابسامان مارکت موسیقی ایران ولی ظاهراً یاس مورد پسند شما نبوده به تظر من یاس در ایران و در رپ فارسی ادامه دهتده راه مرحوم توپاک هست که من خیلی دوسش دارم و بابت مقاله مرگ توپاک مرک رپ هم خیلی از شما ممنونم
سلام و روز شما بخیر
گفتم که نظر شخصی هست دوست عزیز 🙂
و خب یاس و توپاک هم هیچ شباهتی بهم ندارند حقیقتا
اونجا که گفتی فقط بهرام و سورنا تو جریان اصلی رپ هستند فهمیدم واقعا رپو فهمیدی
برعکسش رو گفتم البته 🙂
ممنون از مقاله خوبتون
اسلایدر سایدبار
انتقاد و اعتراض کردن بسیار ساده هست اما مهم ارائه راه‌حل میباشد.کسی که انتقاد میکند و هیچ راهکاری ندارد به چه دردی میخورد؟
آخرین نوشته
فرقه بهائیت : از شکل‌گیری تا نابودی جانشینی
ژانویه 26, 2021احتکار دامنه اینترنتی : کابوس انتخاب دامنه برای کسب و کارهای نوپا
دسامبر 11, 2020بررسی وسعت کشورها و میزان قدرت آنها
اکتبر 5, 2020افسانه نینجا : تاریخچه نین جوتسو هنر اسرارآمیز ژاپن
مارس 14, 2020رپ واقعی،آندرگرند یا جریان اصلی؟
ژانویه 3, 2020برچسب‌ها